Ik was bezoekvrijwilliger bij mevrouw T.

Dat was niet altijd even gezellig of gemakkelijk, omdat zij nogal een eigen wil had en graag manipuleerde. Daarmee leer je omgaan. Maar wat mij een keer bijzonder trof toen ik na een bezoekmiddag naar huis ging: ze zei toen: “Ja, dan kijk ik uit het raam en die zie ik je op de fiets stappen en dan denk ik: ja, zij gaat weer de vrije wereld in.”

Daar word je je dan ineens van bewust, dat je dingen kunt gaan doen die voor je maatje niet mogelijk zijn.